Vanaf maart is onze economie behoorlijk op de kop gezet. Sectoren die eerst moeite hadden om personeel te vinden, moeten nu moeite doen om banen te behouden. De overheid is te hulp geschoten op een manier waar we als liberalen nooit voorstander van waren maar nu terecht is. #doenwatnodigis want straks hebben we die bedrijven hopelijk weer hard nodig. Die aanpak dempt de economische crisis en zorgt dat bedrijven een reëlere kans hebben de crisis te overleven. Maar de voorspellingen die we de laatste weken zien, geven aan dat we dit jaar een stevige economische krimp tegemoet gaan. En dat de economie volgend jaar weliswaar herstelt, maar dat we nog niet terug zijn op het niveau van begin maart. En daarbij zijn er verschillende onzekerheden. Gaat onze economie echt veranderen, zoals door sommige mensen wordt beweerd? Zien we nu echt dan het einde van het kantoorconcept? Komt de maakindustrie sterker terug? Is er straks minder behoefte aan toerisme en horeca of juist extra om ‘in te halen’?
Afwachten is geen optie
We kunnen gelukkig geleidelijk aan een versoepeling van de maatregelen tegemoet zien waardoor meer bedrijven normaler kunnen gaan functioneren. Helaas is dat nog niet in alle sectoren het geval. De VVD hoopt dat we zo snel mogelijk weer een open economie kunnen hebben en daarom moeten we zorgen dat we ons gedrag aanpassen om het virus geen vat op ons te laten krijgen. Met elkaar zullen we moeten verkennen wat de anderhalve meter samenleving kan inhouden. We kunnen namelijk niet afwachten tot helder wordt welke kant het economisch op gaat. We zullen dat met elkaar moeten ondervinden. Met trial and error.
Wat is er nodig om uit de crisis te raken?
Juist vanwege die ‘trial and error’ zullen we gebruik moeten maken van de creativiteit en ondernemerszin in de samenleving. Daar moeten we als overheid ruimte aan geven. Dus niet alleen van inwoners en ondernemers vragen hun gedrag aan te passen en daar met elkaar samen een weg in te vinden. Ook onze regelgeving zal ruimte moeten geven aan nieuw ondernemerschap. We zien ondernemers in deze situatie nieuwe producten en diensten bedenken en daarmee in een vraag voorzien. Dat is economie in haar essentie. Dan moeten we niet pietluttig doen dat dit wellicht niet helemaal voldoet aan regels die in een andere tijd, in een andere economie zijn opgesteld.
En de overheid zal perspectief moeten bieden. Door leveranciers goed en op tijd te betalen. Door opdrachten wellicht eerder in de tijd uit te laten voeren. En beleidsinhoudelijk door aan te geven wat je wil en tegelijkertijd de reflectie en de flexibiliteit te hebben te erkennen dat dit op een andere manier vorm kan gaan krijgen dan een paar maanden geleden ooit bedacht. Is dit bijvoorbeeld wel het geschikte moment om meerjarenbeleid vast te stellen dat ‘pre-Corona’ is ontwikkeld? Laten we niet wegkijken van de situatie waarin we zitten!