We willen allemaal dat iedereen een fijn huis kan vinden, of je nu starter bent of doorstromer op de woningmarkt. Maar we merken dat er onvoldoende bouwlocaties zijn, we de 10.000 nieuwe huizen per jaar niet halen en de woningbouw door alle regels en rechtszaken eerder langzamer gaat dan versnelt.
Daarom is het nodig dat er meer buiten het stedelijk gebied gebouwd kan worden op grote locaties, maar ook bij kleine kernen. Het Economisch instituut voor de bouw heeft becijferd dat een straatje erbij in elk dorp echt enorm helpt. Ze hebben dat voor Noord-Holland en Overijssel ook doorgerekend. Helaas bleek het college niet bereid om dit onderzoek ook voor Utrecht te doen. Ook ons verzoek om eerder afgewezen bouwprogramma’s nog eens te bekijken om te zien of er met een minder dogmatische toets op bereikbaarheid meer of sneller gebouwd kan worden kon op weinig enthousiasme rekenen: dit college wil gewoon het minimale doen om de woningbouwbehoeften van gemeenten mogelijk te maken en niet het maximale wat kan… Daarom is het ook hard nodig dat gemeenten zelf meer regie krijgen over hun programma, en we rijksgelden kunnen benutten om sneller en betaalbaarder te bouwen naar behoefte.