Voor het doorrekenen van provinciale plannen maken we vaak gebruik van zogehete Maatschappelijke Kosten Baten Analyses (MKBA’s in jargon). Een berekening waarbij de investeringskosten worden vergeleken met de maatschappelijke effecten, bijvoorbeeld op werkgelegenheid of economische ontwikkkeling.
De impact op de omgeving wordt ook meegewogen, op gezondheid of klimaat. Voor dat laatste wordt onder meer gekeken naar de CO2-uitstoot van een project binnen Nederland en daarbuiten. Hiervoor wordt per ton CO2 een vaste prijs gehanteerd. De provincie Utrecht is niet de enige overheid die dat doet. Alle provincies en ministeries gebruiken het instrument en hanteren hiervoor vaste leidraden die door het Centraal Planbureau worden opgesteld. De CO2 prijs bedraagt dan tussen € 80 en € 120 per ton. Deze prijs wordt onder meer gebaseerd op marktprijzen die op de Europese markt voor emissierechten wordt betaald.
De linkse meerderheid in het provinciehuis vond deze objectieve rekenwijze echter onvoldoende aansluiten op het gevoel dat CO2-reductie echt héél belangrijk is (vinden wij ook) en dat de provincie Utrecht dus maar op eigen houtje met andere prijzen moet gaan rekenen (vinden wij niet). De MKBA’s moeten wat ons betreft zo objectief mogelijk zijn. Daarom hebben wij een motie ingediend om vast te blijven houden aan de gestandaardiseerde werkwijze zoals anderen die ook hanteren. Helaas liet de linkse meerderheid zich hierbij meer leiden door de onderbuik dan door het nuchtere verstand en rekent de provincie de komende jaren de projecten door met een politiek gemotiveerde en uit de lucht gegrepen CO2-prijs.